Unë jam Teutë Cakaj, mësuese e ciklit të ulët, përkatësisht e klasës së katërt, në shkollën “Pjetër Budi”, në Lubizhdë të Hasit.
Sot dua të ndaj disa mendime jo nga një rol drejtues, por nga përvoja ime si mësuese, si njëra prej jush.
Ky vit na ka sfiduar në shumë mënyra. Ka pasur ditë të gjata, përgjegjësi të shumta dhe momente kur është dashur më shumë durim se zakonisht.
Çdo ditë kemi hyrë në klasë me vetëdijen se puna jonë nuk mbaron me shpjegimin e mësimit. Ajo vazhdon në vëmendjen që i kushtojmë secilit nxënës, në mënyrën si flasim,
si dëgjojmë dhe si reagojmë.
Ne jemi dëshmitarë të rritjes së fëmijëve, të hapave të tyre të parë drejt dijes dhe të formimit të tyre si njerëz.
Kjo është një përgjegjësi e madhe dhe njëkohësisht një privilegj.
Edhe kur lodhja ndihet, edhe kur puna jonë nuk merr gjithmonë vlerësimin e merituar,
ne vazhdojmë, sepse e dimë rëndësinë e asaj që bëjmë.
Në prag të vitit 2026, uroj që secili prej nesh të gjejë më shumë qetësi në punën e përditshme, më shumë mirëkuptim dhe kushte që na lejojnë të japim më të mirën nga vetja.
Uroj që viti i ri të sjellë stabilitet, respekt profesional dhe motivim për të vazhduar me dinjitet rrugën që kemi zgjedhur.
© AlbanianEducation.net – Të gjitha të drejtat e rezervuara
