Lidhja me nënën është një nga më të rëndësishmet në jetën e çdo njeriu. Mami bën çmos gjithmonë për të na ofruar një jetë të lumtur, duke sakrifikuar shpesh veten. Shtëpia e mamit është një vend ku ne mund të qajmë pa frikë.
Dhe shumica e nënave e përqafojnë këtë përgjegjësi të jashtëzakonshme me dashuri. E dinë që sjellja dhe performanca e tyre do të jetë thelbësore që fëmijët e tyre të rriten emocionalisht të shëndetshëm dhe të gatshëm për të shfrytëzuar në maksimum jetën e tyre. Pavarësisht nga ato që po përjetojmë, e dimë që gjithmonë mund të mbështetemi tek ajo, sepse nëna do ta vendosë lumturinë tonë para të sajës. Shtëpia e mamit është streha jonë, vendi ku i drejtohemi kur gjërat nuk funksionojnë siç duhet, kur kemi nevojë për një përqafim, mbështetje dhe fjalë inkurajimi.
Në shtëpinë e mamit ndjehemi të lirë të jemi ata që jemi në të vërtetë, të buzëqeshim dhe të qajmë pa pasur turp. Nënat tona, ndryshe nga shumë njerëz në jetën tonë, nuk na gjykojnë, nuk na drejtojnë gishtin dhe nuk flasin keq për ne në mungesë.
Përkundrazi, ato janë gjithmonë të gatshme të na dëgjojnë dhe të na thajnë lotët, dhe nuk do të pushojnë kurrë së na dashuri të mirën dhe së dashuri me zemër, pavarësisht nga gabimet tona. Duke ditur se janë në anën tonë, na bën shumë më të fortë dhe më të sigurt, duke ditur se kemi atë që na duhet në krah për të ecur përpara do të na bëjë të ngrihemi pa probleme.
Mami është shembulli i pastër i dashurisë, ndjeshmërisë dhe përkushtimit. Na jep mësime të rëndësishme dhe na ndihmon të përmirësohemi dita-ditës. Nuk na diskriminon për gabimet tona dhe as nuk kërkon që të jemi gjithmonë të lumtur. Na pranon si qenie njerëzore të vetëdijshme se ka ditë të mira dhe ditë të këqija. Në shtëpinë e mamit pranohemi me çdo lloj humori, veshjeje dhe çdo gjendje emocionale. Gjëja e rëndësishme për to është të na kenë pranë dhe të transmetojnë të gjithë dashurinë që kanë për të na ofruar.
Nëna jonë është një nga të paktët njerëz që dinë të jenë gjithmonë në anën tonë dhe që do të na duan në momentet më të mira dhe më të këqija të jetës. I besojmë plotësisht dhe kjo është arsyeja pse ndihemi mirë kur qajmë dhe kur mendojmë për jetën tonë, pa turp dhe pa frikë. Ne kurrë nuk i shqetësojmë nënat tona, dhimbjet ose nevojat tona për kujdes dhe shoqëri nuk janë kurrë një barrë në jetën e tyre ose vonesë në rutinën e tyre. /psikologji
