Kur mbyllet dera e klasës për herë të fundit në fund të vitit shkollor, ajo që shumica nuk e kuptojnë është se mësimdhënësi nuk po shkon në “pushim” – po shkon në rigjenerim.
Pushimet për mësimdhënësit nuk janë vetëm ditë pa zhurmën e klasës, oraret dhe testet. Ato janë një periudhë për të rindërtuar energjinë mendore e emocionale, për të gjetur veten jashtë rolit të përditshëm të një udhërrëfyesi, dhe për të marrë frymë thellë – pa kohëmatësin e orës së mësimit.
Pas një viti të tërë me planifikim, ndihmë emocionale për nxënësit, vlerësim të pafund detyrash dhe përballje me sfida të padukshme për syrin e jashtëm, pushimet janë më shumë se luks – janë një domosdoshmëri. Është koha kur mësimdhënësit lexojnë për vete, mësojnë për qejf, udhëtojnë për të parë botën përtej murit të klasës, dhe ndonjëherë – thjesht pushojnë.
Është e vërtetë që mësimdhënësit marrin pushime verore, por ajo që shumica nuk shohin është se shumë prej tyre i kalojnë këto javë në trajnime, kurse, përgatitje për vitin e ri, dhe krijim të metodave më të mira për të ndihmuar nxënësit e tyre. Pushimi i tyre është shpesh një investim i heshtur për suksesin e të tjerëve.
Prandaj, herën tjetër kur të dëgjosh për “pushimet e gjata” të mësuesve, kujto se ato nuk janë shpërblim i tepërt, por rikthimi i energjisë për të mbajtur gjallë pasionin dhe përkushtimin për një nga profesionet më të rëndësishme në shoqëri.
Pushimet për mësimdhënësit nuk janë thjesht pushim – janë përgatitje për të qenë të jashtëzakonshëm… sërish. /AlbanianEducation.net/.
