- Advertisement1-
Në dheun e tokës sime
Nëpër gurë të djegur, nëpër dhe të shkrumbuar
Këmbët tona të lodhura s’ndalin për të pushuar
Dritë mbi male vjen, përgjakur, e vonuar
Liria që kërkuam, me gjak e lot fituar.
- Advertisement -
Në erë e në furtunë, flamuri s’ra kurrë poshtë
Zemra e një kombi digjet për të shtrenjtën tokë
Dora e armikut na mbajti nën zinxhirë
Por shpirti s’pranonte të vdiste në robëri.
Djemtë dhe vajzat ranë, nën qiellin e hapur
Por fjalët e tyre mbetën, në zemër të paprekur
Sot kujtojmë plagët, pa harruar kush jemi
Në gjak trashëguam fuqinë për të mbetur të njëjtë.
Ne jemi toka, zjarri dhe era që fryn
Ne jemi gjaku që për liri gjithmonë rënkon
Një ditë do ngrihemi, si shqiponja mbi mal
Popull i pathyeshëm, gjithmonë në triumf të gjallë.
