Mbrëmja e maturës, një ngjarje që dikur simbolizonte përfundimin e një etape të rëndësishme arsimore dhe hapjen e një kapitulli të ri në jetë, sot gjithnjë e më shumë po merr një trajtë tjetër. Nga një perspektivë sociologjike, ajo po shndërrohet në një ngjarje ku theksi kryesor vihet mbi dukjen e jashtme, mbi veshjen – e madje ç’veshjen – dhe mbi imazhin, duke lënë në hije simbolikën e diplomimit dhe vlerën reale të edukimit dhe të arsimimit.
Në një shoqëri që karakterizohet nga rritja e ndikimit të rrjeteve sociale, kultura e imazhit dhe konsumizmi po formësojnë edhe mënyrën se si të rinjtë e të rejat po e përjetojnë këtë moment të rëndësishëm. Në vend që të festojnë përpjekjen, lodhjen, sfidat dhe suksesin e përbashkët në rrugën drejt dijes, të rinjtë shpesh ndihen të detyruar të marrin pjesë në një garë për paraqitje – kush vesh fustanin më të shtrenjtë, kush vjen me veturën më luksoze, kush shfaqet më ekstravagant.
Kjo zhvendosje e theksit nga përmbajtja në formë, nga arritja intelektuale në imazh të përkohshëm, është pasojë e një transformimi më të gjerë të vlerave shoqërore. Edukimi, që duhet të mbetet një nga shtyllat e zhvillimit personal dhe shoqëror, po relativizohet përballë politizimit dhe presioneve të estetikës sipërfaqësore.
Në aspektin sociologjik, kjo është simptomë e një shoqërie ku simbolet e jashtme (veshja, aparenca, pasuria) kanë zëvendësuar simbolet e brendshme (dija, përkushtimi, karakteri). Mbrëmjet e maturës, në këtë kontekst, janë pasqyrim i një kulture që shpesh i vlerëson më shumë “pamjen e jashtme” se sa “përmbajtjen e brendshme”.
Ky realitet kërkon reflektim, nga prijësit e arsimit, shkollat,mësimdhënësit ,Prindërit, dhe vetë të rinjtë duhet të kuptojnë se maturantët nuk janë modele në pasarela, por qytetarë të ardhshëm të një shoqërie që ka nevojë për mendje të ndritura, zemra të ndershme dhe përgjegjësi sociale.
E ardhmja nuk ndërtohet me fustane apo grim, por me dije, përkushtim dhe vlera të qëndrueshme. Ndaj, mbrëmja e maturës nuk duhet të jetë vetëm një festë, por mbi të gjitha – një moment reflektimi për vlerën e dijes dhe rolin e rinisë në shoqëri.
Mbrëmja e maturës, që dikur ishte një moment simbolik për të përmbyllur rrugëtimin arsimor, sot gjithnjë e më shumë po shndërrohet në një garë për dukje. Në vend të theksit mbi diplomimin dhe arritjet intelektuale, vëmendja shpesh përqendrohet te fustanet luksoze, veturat me qira dhe paraqitja për rrjete sociale.
Nga një këndvështrim sociologjik, kjo pasqyron një ndryshim të thellë të vlerave në shoqërinë tonë – ku forma po mbizotëron mbi përmbajtjen. Të rinjtë ndihen të shtyrë të tregojnë imazh, në vend se të reflektojnë mbi përpjekjen e bërë për të arritur deri te diploma.
Kjo nuk do të thotë që nuk duhet festuar, por është me rëndësi që gëzimi të shoqërohet me vetëdije. Sepse fustani harrohet, por dija mbetet. Diploma nuk është vetëm një letër – është një simbol i përkushtimit, i mundit dhe i fillimit të një kapitulli të ri.
Ndaj, le të mos e harrojmë kuptimin e vërtetë të kësaj nate: ajo është mbrëmja e maturës, jo mbrëmja e dukjes.
📘 Mbrëmja e Maturës: Festë e dijes, jo garë e dukjes!
🎓 Diploma është më e vlefshme se fustani.
📷 Selfiet zbehen, por kujtimet e dijes zgjasin.
👠 Dukja të jep pëlqime, por dija të jep drejtim.
📝 Slogani:
“Mos harro: nuk maturohesh as me fustan as me grim, por me dije!”
Prandaj
📌 Le ta kthejmë mbrëmjen e maturës në një moment dinjiteti, vetëdijeje dhe krenarie për arritjet tona.
Jo në garë për veshje e lukse, por në festë për dijen dhe të ardhmen që po ndërtojmë me mundin tonë.
Autori është sociolog
Shkrimi është shkruar për AlbanianEducation.net
