Mësuesi është më shumë se një transmetues njohurish. Ai është udhërrëfyes shpirtëror, frymëzues dhe ndriçues i rrugës drejt dijes dhe formimit të karakterit. Shprehja “Një mësues shtrëngon një dorë, hap një mendje, prek një zemër” përmbledh në mënyrë të jashtëzakonshme rolin e tij të gjithanshëm dhe ndikimin që ka në jetën e çdo nxënësi.
Kur një mësues “shtrëngon një dorë”, ai krijon besim, siguri dhe lidhje njerëzore. Është ai momenti i parë i afrimit, kur fëmija ndjen se nuk është vetëm në rrugëtimin e dijes. Kjo mbështetje është themelore për të dhënë kurajë dhe vetëbesim një të riu që formohet çdo ditë.
Duke “hapur një mendje”, mësuesi nxit kuriozitetin, forcon mendimin kritik dhe ndihmon në ndërtimin e një bote të re përmes dijes. Ai nuk jep vetëm informacione, por mëson nxënësin të mendojë vetë, të kërkojë thellësi dhe të mos kënaqet me përgjigje të shpejta.
Të mëson të shohësh përtej faqes, përtej notës, përtej asaj që duket. Të mëson të shohësh botën me sy të ndezur, plot kuriozitet e zjarr për dije.
Por më e rëndësishmja është se mësuesi “prek një zemër”. Kjo ndodh kur ai frymëzon, kupton, mbështet dhe udhëheq me shembullin personal. Një nxënës mund të harrojë mësimet, por kurrë nuk harron si është ndier nga një mësues që ka besuar tek ai dhe ka bërë që të ndihet i vlerësuar, i dëgjuar, i inkurajuar.
Që në hapat e parë të shkollës, është mësuesi ai që na mëson të lexojmë, të shkruajmë, të mendojmë dhe të ndërtojmë karakterin tonë. Ai mbjell tek ne vlera si respekti, ndershmëria, përgjegjësia dhe dashuria për dijen. Çdo fjalë e tij mund të ndikojë thellë në mënyrën se si e shohim botën dhe vetveten.
Ndikimi i mësuesit nuk përfundon në bankat e shkollës. Fjalët, këshillat dhe shembulli i tij mbeten me ne për gjithë jetën. Në momente kyçe, kthehemi me mendje te një këshillë, një kritikë e drejtë apo një fjalë inkurajuese që na ka formuar.
Në një botë që ndryshon me shpejtësi, roli i mësuesit bëhet gjithnjë e më i rëndësishëm. Teknologjia mund të ofrojë informacione pafund, por vetëm një mësues i mirë di si ta udhëheqë nxënësin drejt dijes së vërtetë dhe drejt formimit si qytetar i ndërgjegjshëm.
Mësuesi është figurë e pazëvendësueshme. Ai formon mendje, prek zemra dhe ndërton shoqërinë. Pa të, nuk do të kishte as mjekë, as inxhinierë, as artistë apo udhëheqës sepse çdo profesion fillon me një mësues. Prandaj, mirënjohja dhe respekti për ta duhet të jenë të përhershme.
Ndikimi i një mësuesi nuk matet me nota, por me jetë të ndryshuara. Ai nuk ndërton vetëm të ardhmen e një individi, por të një kombi të tërë. Mësuesi është si një dritë në një udhë pa harta: të ndriçon, të orienton, por të lë të rritesh vetë dhe të ndërtosh krahët për të fluturuar me ëndrrat e tua. Ai mbjell vlera, ngre ndërgjegje dhe frymëzon jetë të tëra.
Prandaj thuhet me të drejtë: “Një mësues shtrëngon një dorë, hap një mendje, prek një zemër.” Dhe ai që prek zemra, nuk harrohet kurrë.
Autorja është Mësuese kimie në gjimnazin “Skënderbeu” Krumë, Has.
@AlbanianEducation.net