Përfundimi i vitit shkollor, në vend që të shënojë kulmin e përpjekjeve dhe angazhimit të nxënësve dhe mësimdhënësve, shpesh kthehet në një periudhë të vakët dhe të paorganizuar në shumicën e shkollave tona.
Veçanërisht java e fundit para mbylljes zyrtare të vitit shkollor shfaq një rënie të ndjeshme të përkushtimit dhe seriozitetit, duke krijuar një atmosferë që lë shumë për të dëshiruar. Kjo situatë jo vetëm që ndikon negativisht në imazhin e përgjithshëm të arsimit, por dëmton edhe vetë disiplinën dhe përgatitjen e nxënësve për sfidat e ardhshme.
Në vend që të shfrytëzohet si një mundësi për reflektim, zhvillim kreativiteti apo përgatitje për vitin e ri shkollor, kjo periudhë kalon pa ndonjë qëllim të qartë, duke nxjerrë në pah nevojën për një qasje më të strukturuar dhe të qëndrueshme në menaxhimin e arsimit në Kosovë.
Arsimi në Kosovë vazhdon të përballet me sfida të shumta, të cilat ndikojnë drejtpërdrejt në cilësinë e tij dhe në perceptimin që e kanë nxënësit, prindërit dhe mësimdhënësit. Një nga momentet kritike për shqyrtim është java e fundit e vitit shkollor, e cila shpeshherë karakterizohet nga një atmosferë joserioze dhe mungesë përkushtimi.
Javën e fundit të vitit shkollor në shumë shkolla në Kosovë e karakterizon një atmosferë e lirë dhe shpesh joserioze.
Nxënësit, pas një viti të gjatë të mësimit, testeve e projekteve, shpesh nuk e marrin seriozisht këtë periudhë, duke munguar në orë ose duke mos i kushtuar vëmendje mësimit.
Nga ana tjetër, edhe mësimdhënësit ndonjëherë lehtësojnë ritmin e punës, duke mos zhvilluar mësime cilësore apo aktivitete arsimore që do të motivonin nxënësit.
Shkaqet e këtij fenomeni janë të ndryshme: mungesa e një programi të qartë për fund vit, mungesa e stimulimit për nxënësit dhe mësimdhënësit, dhe një kulturë arsimore që nuk e vlerëson rëndësinë e vazhdimësisë dhe seriozitetit në çdo fazë të procesit mësimor. Pasojat e kësaj jave aty ku nxënësit janë të lirë dhe pa mbikëqyrje janë të dukshme dhe me pasoja negative si përkeqësim i disiplinës, humbje e mundësive për zhvillim, dhe një perceptim i përgjithshëm negativ për arsimin.
Kur nxënësit ndihen të lirë dhe mungon një strukturë e qartë e mësimit, ata shpesh humbasin kontrollin e vetvetes dhe përfshihen në sjellje që nuk janë të përshtatshme për ambientin shkollor. Kjo mund të përfshijë mungesa në orë, vonesa, mosrespektim të rregullave, dhe përplasjet me mësimdhënësit apo bashkëmoshatarët.
Liria pa kufij dhe mungesa e një autoriteti shpesh krijon ambient të përshtatshëm për dhunë mes nxënësve, si dhe dhunë ndaj stafit shkollor. Kjo situatë ndikon negativisht jo vetëm në klimën e shkollës, por edhe në ndjenjën e sigurisë së nxënësve dhe mësimdhënësve.
Për më tepër, nëse kjo situatë nuk trajtohet drejtë, ajo mund të ndikojë negativisht edhe në klimën e përgjithshme të shkollës dhe në mënyrën si e perceptojnë arsimin nxënësit dhe prindërit.
Në një sistem arsimor që përpiqet të përmirësojë cilësinë dhe efektivitetin e vet, fundi i vitit shkollor nuk duhet të jetë një periudhë e harruar apo e anashkaluar. Përkundrazi, ai duhet të strukturohet me kujdes, duke përfshirë aktivitete që pasqyrojnë arritjet e nxënësve, rishikime të qëllimshme dhe projekte që nxisin angazhim deri në ditën e fundit. Vetëm në këtë mënyrë mund të ndërtojmë një kulturë serioze dhe të qëndrueshme mësimi, ku çdo ditë e shkollës ka vlerë dhe ku puna e nxënësit vlerësohet në mënyrë të vazhdueshme.
Nevoja për një fund vit shkollor të strukturuar dhe kuptimplotë nuk është vetëm çështje disipline apo përkushtimi, por edhe e sigurisë së vetë nxënësve. Kur mungon mbikëqyrja dhe angazhimi në këtë periudhë, rrezikohet jo vetëm cilësia e arsimit, por edhe mirëqenia fizike dhe psikologjike e fëmijëve. Prandaj, është e domosdoshme që fundi i vitit të trajtohet me po aq seriozitet sa çdo fazë tjetër e mësimdhënies, për të krijuar një mjedis të sigurt, motivues dhe të qëndrueshëm për të gjithë nxënësit.
@AlbanianEducation.net
