Halit Trakanaku, i riu nga Belshi dhe student i Mjekësisë në Tiranë, ndërthur pasionin për letërsinë me formimin profesional.
Në poezitë e tij reflekton ndjenja, heshtje dhe shi, ndërsa përmes vargjeve shpreh thellësisht botën shpirtërore dhe realitetin njerëzor.
Halit Trakanaku, një i ri nga qyteti i Belshit, i përkushtuar njëkohësisht ndaj formimit akademik dhe pasionit për shkrimin, e sheh letërsinë jo si një proces, por si një mënyrë jetese, të përmbledhur në pak vargje e disa rreshta. Siç thotë vetë: “Shkrimi është një jetë e jetuar në fjalë.”
Pas përfundimit me rezultate të shkëlqyera të gjimnazit “Sami Frashëri” në Belsh, Haliti vazhdon studimet në Fakultetin e Mjekësisë së Përgjithshme në Tiranë. Krahas rrugëtimit të tij profesional, ai mbetet i lidhur ngushtë me letërsinë, duke marrë pjesë rregullisht në aktivitete letrare, brenda dhe jashtë ambienteve universitare. Aktiv edhe në rrjete sociale, ai ndan mendimet e tij kritike për aktualitetin, krijimet letrare të larmishme dhe vizionin e një të riu që beson në një të ardhme plot gjallëri, një të ardhme ku pasioni dhe detyra ndërthuren.
“ÇDO GJË QË KAM DHE BËJ SOT, IA DEDIKOJ FAMILJES TIME, ASAJ QË NDËRTOI THEMELIN TIM SI NJERI, QË MË MËSOI TË JEM KY QË JAM, TË PUNOJ DHE TË LUFTOJ PËR GJITHÇKA QË DUA.” – HALIT TRAKANAKU
Të dy!
Kur dot kuptimin ne s’e gjejmë
Dhe pezull rrimë të dy të ftohtë
Kur vallë të dy ne dot s’gënjejmë
E sheshtë pra qenka dhe kjo botë!
Prandaj ti ndjenjat mos trazo
Dhe letrën mbyte në xhaketë
Por tjetër kurrë ti mos kërko
Të të dojë sa unë njëherë!
Tek shihemi!
Kalojmë ne heshturazi bashkë
Rrugës së lagur gjithë me shi
Nën rrugët e lidhura si grackë
Shkojmë tek shfaqemi përsëri!
Përsëri do shfaqemi dhe njëherë
Rrugës do shihemi si gjithmonë
Por frikë mos shihemi atëherë
Kur ndoshta koha të jetë vonë!
Heshtja dhe shiu!
Dhe qielli nisi të derdhë lot
E sipër rrugëve tymin shtypi
Një plak mallkoi: Hej o zot!
Se tym’ i gritur desh e mbyti!
Por plaku iku me të shpejtë
Teksa shiu binte çalë-çalë
U thye heshtja në qytet
Kur mbi të u duk një djalë!
Theu heshtjen fare pak
Nisi, shkoi e u largua
Heshtja mbiu rreth e qark
Për dreq s’u duk aty një grua!
© Portali Shkollor-
