AlbanianEducation.net ka realizuar një intervistë me një mësimdhënëse Kristinë Oroshi nga Klina e cila nga viti 2022 po e realizon misionin e shenjtë të mësimdhënëses në qytetin e Kielit, ku mëson nxënës shqiptarë të moshave 6 deri 18 vjeç në dy shkolla gjermane.
Ajo në këtë intervistë tregon për sfiat që mësuesit shqiptarë në diasporë hasin në lidhje me integrimin e nxënësve të tyre.
Lexoni të plotë intervistën me mësuesen Kristinë Oroshi:
Një prezentim i shkurtër i Cv tuaj?
Jam Kristinë Oroshi, e lindur në Gjermani dhe e rritur në qytezën e bukur të Klinës. Kam përfunduar Fakultetin e Edukimit-Programin Fillor, si dhe Masterin në Mësimdhënie dhe Kurrikulë.
Profesionin e mësimdhënëses e kam nisur dhe ushtruar për tetë vite në shkollën “Ismet Rraci” në Klinë, një vatër e diturisë që ka lënë shumë kujtime të bukura, pasi edhe vetë kam qenë nxënëse në atë shkollë.
Që nga viti 2019, jetoj në Kiel të Gjermanisë. Në vitin 2020, jeta ime mori një kuptim të ri me ardhjen në jetë të vajzës sime.
Në vitin 2022, pata mundësinë të njihem me Projektin e hapjes së shkollave shqipe në Veri të Gjermanisë, një iniciativë e Konsullit të Nderit të Republikës së Shqipërisë për Hamburg dhe Schleswig-Holstein, z. Kolë Gjoka.
Që nga ky vit, pra viti 2022 po e realizoj misionin tim të shenjtë të mësimdhënëses në qytetin e Kielit, ku mësoj nxënës shqiptarë të moshave 6 deri 18 vjeç në dy shkolla gjermane. Ky projekt financohet nga Ministria e Arsimit e Schleswig-Holsteinit, ndërsa librat janë siguruar nga Ambasada e Republikës së Shqipërisë.
Siç thotë një fjalë e urtë: “Arsimi është çelësi që hap çdo derë,” dhe unë besoj thellësisht në fuqinë e edukatës për të ndihmuar brezat e rinj të arrijnë potencialin e tyre të plotë.
Përveç mësimdhënies, jam e angazhuar në studime historike, me fokus të veçantë tek femrat atdhetare që u vranë nga regjimi i egër komunist në Shqipëri dhe Kosovë. Vitin e kaluar, u nderova me titullin “Ambasadore e Paqes” nga Federata e Paqes Universale, një nderë që e ndjej si një mundësi për të kontribuar më shumë në përhapjen e paqes dhe edukatës.
Si ndikon kultura e vendit pritës në metodat e mësimdhënies së mësuesve që punojnë në diasporë?
Kultura gjermane ka një ndikim të theksuar në mësimdhënien e mësuesve shqiptarë në diasporë përmes metodave dhe praktikave moderne që ajo promovon. Ndikimi i saj shpesh shihet në përdorimin e metodave interaktive dhe të orientuara nga autonomia e nxënësit, duke i ofruar mundësi më të mëdha për zhvillimin e aftësive të tyre të pavarura.
Përshtatja e këtyre metodave, të cilat janë të përqendruara në diversitetin kulturor dhe përdorimin e teknologjisë, mundëson që nxënësit të angazhohen më shumë dhe të zhvillohen në një mjedis mësimor dinamik.
Gjithashtu, qasja më e strukturuar ndaj vlerësimit ndihmon mësuesit të krijojnë një sistem më të drejtë dhe objektiv të vlerësimit të progresit të nxënësve, duke përfshirë çdo ndryshim në kontekstin kulturor dhe arsimor të vendit pritës. Kjo e bën mësimdhënien më të përshtatshme për nevojat e nxënësve shqiptarë në diasporë dhe për standardet arsimore të vendit ku ata ndodhen.
Çfarë sfidash hasin mësuesit shqiptarë në diasporë në lidhje me integrimin e nxënësve të tyre?
Mësuesit shqiptarë në diasporë përballen me sfidën e ruajtjes dhe zhvillimit të gjuhës shqipe. Shumë nga nxënësit e tyre, duke u rritur dhe arsimuar në një mjedis gjermanofolës, hasin vështirësi në të folurën, të shkruarit dhe të lexuarit në shqip.
Përdorimi i kufizuar i shqipes në jetën e përditshme, mungesa e praktikës në shtëpi dhe ndikimi i gjuhës gjermane në strukturën gjuhësore e bëjnë mësimdhënien e shqipes një sfidë të vazhdueshme për mësuesit. Po ashtu, motivimi i nxënësve për të mësuar shqip mund të jetë i ulët, veçanërisht kur ata nuk e shohin atë si një gjuhë të domosdoshme për të ardhmen e tyre.
Për të kapërcyer këto vështirësi, mësuesit duhet të zbatojnë metoda tërheqëse dhe kreative, duke lidhur mësimin e gjuhës shqipe me identitetin kulturor dhe duke inkurajuar familjet që ta përdorin më shumë gjuhën amtare në shtëpi. Kjo do t’u ndihmojë nxënësve të zhvillojnë aftësitë e tyre gjuhësore dhe ta ruajnë lidhjen me kulturën dhe gjuhën e tyre.
Si mund të kontribuojnë mësuesit në diasporë për ruajtjen e gjuhës dhe kulturës shqiptare te nxënësit e tyre?
Mësuesit në diasporë mund të kontribuojnë në ruajtjen e gjuhës dhe kulturës shqiptare duke përdorur metoda tërheqëse dhe të përshtatura për mjedisin ku nxënësit jetojnë. Ata mund të krijojnë një ambient mësimor që nxit përdorimin aktiv të gjuhës shqipe përmes aktiviteteve interaktive, si leximi i librave shqip, shkrimi krijues dhe bisedat e strukturuara.
Për më tepër, organizimi i aktiviteteve kulturore, si festimi i festave kombëtare, njohja me traditat shqiptare dhe angazhimi në grupe artistike apo folklorike, ndihmon në forcimin e identitetit kombëtar te fëmijët. Këto aktivitete e lidhin gjuhën shqipe me përjetimet e tyre kulturore dhe historike, duke i ndihmuar ata të kuptojnë rëndësinë e trashëgimisë dhe historisë së kombit shqiptar.
Një rol kyç ka edhe bashkëpunimi me prindërit, duke i inkurajuar ata të flasin shqip në shtëpi dhe të përfshihen në edukimin gjuhësor dhe kulturor të fëmijëve të tyre. Kjo ndihmon që gjuhën shqipe ta ruajnë dhe zhvillojnë edhe jashtë ambientit shkollor. Po ashtu, përdorimi i teknologjisë, si aplikacionet dhe platformat digjitale për të lexuar shqip, mund të ndihmojë në mbajtjen e interesit të nxënësve, duke i ofruar mundësi të mëdha për mësim dhe praktikë. Kjo gjithashtu mund të ndihmojë në ndihmën për nxënësit që kanë më shumë vështirësi, pasi u ofron mundësi për mësim në mënyrë më dinamike dhe të përshtatshme për mjedisin e diasporës.
Përmes këtyre përpjekjeve, mësuesit ndihmojnë jo vetëm në ruajtjen e gjuhës shqipe, por edhe në forcimin e lidhjes së nxënësve me kulturën dhe identitetin e tyre shqiptar.
Historinë e kombit shqiptar, me ngjarje të rëndësishme si, shpallja e Pavarësisë së Shqipërisë, dhe periudha të tjera të rëndësishme historike, mund të jenë një pjesë e rëndësishme e këtij procesi edukativ, duke i mësuar nxënësve jo vetëm gjuhën, por edhe historinë dhe krenarinë për origjinën e tyre. Këto ngjarje historike i ndihmojnë ata të kuptojnë më thellë lidhjen e tyre me identitetin dhe kulturën shqiptare.
Cilat janë disa nga përfitimet e mësimdhënies në diasporë për mësuesit dhe nxënësit?
Mësimdhënia në diasporë ka ndikim të thellë, duke ofruar mundësi të mëdha për rritjen e aftësive dhe lidhjes me kulturën dhe gjuhën amtare. Mësuesit, përmes përvojës në mësimdhënie jashtë vendit, mund të përmirësojnë teknikat dhe metodat e tyre, duke sjellë inovacione dhe duke pasuruar metodat e punës. Kjo i ndihmon ata të krijojnë një mjedis mësimor më të pasur dhe më të efektshëm.
Për nxënësit, mësimi i gjuhës dhe kulturës shqiptare ndihmon në ruajtjen e identitetit dhe ndihmon në zhvillimin e aftësive gjuhësore dhe sociale. Ata zhvillojnë aftësi të reja që janë të rëndësishme jo vetëm për përparimin akademik, por edhe për mundësitë e ardhshme profesionale. Po ashtu, mësimi në diasporë mund të rrisë besimin dhe ndihmon nxënësit të lidhen më thellë me komunitetin dhe me vendin e origjinës, duke e bërë më të lehtë integrimin në shoqërinë ku ata jetojnë. Kjo është një mundësi për të ndihmuar ruajtjen e lidhjeve me kulturën dhe traditat shqiptare ndër breza.
Si e përballojnë mësuesit në diasporë ndryshimin e kurikulave dhe standardeve edukative të vendit pritës?
Mësuesit në diasporë përballen me ndryshimin e kurikulave dhe standardeve edukative të vendit pritës duke adoptuar fleksibilitet dhe duke u përpjekur të përshtatin metodat e mësimdhënies me kërkesat e reja.
Ata mund të ndjekin kurse trajnimi dhe workshops për të përditësuar njohuritë e tyre dhe për të kuptuar më mirë ndryshimet në sistemin arsimor. Po ashtu, mësuesit mund të bashkëpunojnë me kolegët vendas për të ndarë praktikat më të mira dhe për të zbatuar ndryshimet në mënyrë efektive.
Shpesh, ata krijojnë një balancë mes kurikulave shqiptare dhe atyre të vendit pritës, duke integruar elemente të kulturës dhe gjuhës shqipe pa e komprometuar cilësinë e mësimit.
A testohen mësimdhënësit në diasporë nëse po a mendoni që është e drejtë ?
Mësimdhënësit në Gjermani nuk testohen por ata në momentin kur konkurojnë për një vend pune ata e paraqesin një dosje të pasur me shumë dokumente të pasqyruara të punës së tyre në shumë aspekte.Në këtë rast në bazë të plotësimit të kushteve Ministria e Arsimit e bënë përzgjedhjën e mësimdhënësit apo mësimdhënësës nga shumë konkurues që marrin pjesë në atë konkurs.Unë mendoj se mësimdhënësit testin e kanë kryer gjatë kohës së studimeve por edhe gjatë punës praktike me nxënës.
Pse duhët të testohët një mësimdhënës që ka punuar dhjetë, pesëmbëdhjetë apo njëzet vjet në arsim?! Nëse nuk është i aftë për punë për shkak të ndonjë problemi shëndetësor këtë duhët dhënë mjeku përmes diagnozës së përcaktuar. Këtu në Gjermani mësimdhënësit që nuk janë të aftë të punojnë iu lëshohet një dëshmi me shkrim nga mjeku i qytetit.
©Albanian Education – Të gjitha të drejtat e rezervuara
