Mund të jetë stresuese të zgjedhësh nëse duhet të jesh i rreptë ose i butë me fëmijët e tu.
Kërkimet kanë identifikuar katër stile prindërimi bazuar në atë se sa kërkues dhe sa të përgjegjshëm janë prindërit ndaj fëmijëve, shkruan “Bright Side”.
Ju jeni të rreptë dhe kontrollues.
Prindërit autoritarë janë shumë të rreptë dhe kontrollues. Fëmijët e tyre duhet t’i ndjekin verbërisht rregullat pa bërë asnjë pyetje. Negocimi me ta nuk është një opsion. Ata nuk marrin parasysh ndjenjat dhe mendimet e fëmijëve të tyre. Kur fëmija shkel një rregull të caktuar, ata mund të përdorin ndëshkimin në vend të disiplinës. Prindër të tillë mund ta quajnë qasjen e tyre “dashuri të ashpër” dhe besojnë se ajo do ta përgatisë më mirë fëmijën për botën reale.
Fatkeqësisht, ky lloj prindërimit mund të jetë vërtet i dëmshëm. Fëmijët e prindërve autoritarë shpesh janë më pak të pavarur, më të pasigurt, kanë probleme me vetëvlerësimin dhe kanë aftësi të dobëta sociale që janë të rëndësishme për udhëheqjen. Kjo ndodh sepse mendimet e tyre nuk vlerësoheshin kur ishin të vegjël dhe sepse prindërit e tyre vendosnin gjithmonë për ta.
Përveç kësaj, prindërimi autoritar mund t’i bëjë fëmijët agresivë dhe autoritarë në marrëdhëniet e ardhshme. Fëmijët e tillë mund të mos mësojnë nga e gabuara, sepse kurrë nuk u është dhënë asnjë shpjegim, dhe kjo mund t’i kthejë ata në gënjeshtarë, pasi gjithmonë duan të shmangin dënimin. Meqenëse rregullat u imponohen gjithmonë në mënyrë rigoroze, ato mund të kenë probleme me vetëkontrollin.
Ju jeni i vëmendshëm dhe demokratik.
Këta prindër janë të ngjashëm me prindërit autoritarë, sepse vendosin kufij dhe krijojnë rregulla. Sidoqoftë, ajo që ndryshon është se ata u shpjegojnë fëmijëve të tyre veprimet dhe vendimet. Ata janë më të vëmendshëm dhe marrin parasysh mendimet dhe emocionet e fëmijëve të tyre. Në vend që të ndëshkojnë, ata përdorin disiplinë dhe forcojnë sjelljen e mirë.
Ky lloj i prindërimit quhet gjithashtu demokratik, sepse fëmijët lejohen të shprehin mendimet e tyre dhe të bëjnë diskutime të shëndetshme me prindërit. Ata investojnë shumë energji në zhvillimin e fëmijëve, por nuk janë tepër kontrollues. Fëmijët lejohen të bëjnë gabime dhe të mësojnë prej tyre pa qenë e nevojshme të ndëshkohen.
Fëmijët e prindërve demokratë ka më shumë të ngjarë të jenë të pavarur dhe të sigurt në vetvete. Ata janë më të mirë në marrjen e vendimeve dhe kanë aftësi të mira komunikimi. Ata gjithashtu kanë vetë-kontroll dhe aftësi më të mira emocionale, dhe janë më të ndjeshëm. Të gjitha këto aftësi mund t’i ndihmojnë ata të bëhen të suksesshëm në jetë.
Jeni shumë i butë.
Prindërit tolerantë mund të vendosin rregulla, por rrallë i zbatojnë ato. Mund të jetë e vështirë për ta të thonë jo ose të disiplinojnë fëmijët, dhe sjellja e keqe mund të falet lehtësisht. Ata janë më shumë një mik sesa një prind. Prindërit tolerantë vlerësojnë ndjenjat dhe dëshirat e fëmijëve të tyre, mbase edhe shumë, të cilat mund të përfundojnë duke ndikuar negativisht tek fëmijët.
Për shkak se prindër të tillë indulgjentë rrallë përdorin disiplinën, fëmijët e tyre mund të kenë probleme me vetëkontrollin që mund të ketë një ndikim negativ në jetën e tyre shoqërore. Fëmijët shpesh kanë vetëvlerësim të ulët dhe shfaqin performancë të dobët akademike.
Jeni neglizhues.
Prindërit neglizhues nuk vendosin shumë rregulla ose u sigurojnë fëmijëve të tyre mbështetje të mjaftueshme dhe presin që fëmijët e tyre të rriten vetë. Sidoqoftë, një neglizhencë e tillë nuk është gjithmonë e qëllimshme. Shpesh ndodh në familje kur një prind është i mbingarkuar me problemet e tij, si stresi në punë ose problemet e shëndetit mendor.
Fëmijët e prindërve neglizhues mund të kenë probleme me vetëvlerësimin dhe performancën akademike. Ata mund të kenë probleme në kontrollimin e emocioneve. Mund të jetë gjithashtu e vështirë për ta të ndjekin rregulla, të komunikojnë dhe të krijojnë marrëdhënie të ngushta me të tjerët, sepse nuk e morën atë dashuri dhe mbështetje kur ishin të vegjël.
