Çdo mësues bën çmos për të ndihmuar në mënyrë efektive nxënësit e tij. Që të kenë sukses në klasë dhe përfundimisht të kenë sukses në jetë.
Për këtë arsye, mësuesi e fillon ditën e tij duke përgatitur mësimet e tij duke analizuar objektivat mësimore që duhet të arrihen, nën-objektivat që duhen arritur, materialet mësimore që duhet të vendosen dhe strategjitë e të nxënit më të efektshëm.
Megjithatë, mësuesi nganjëherë i neglizhon kushtet socio-ekonomike të nxënësit dhe dimensionin psikologjik të tij. Rezultati, mësuesi shpjegon,demostron, transkripton informacionin në tabelë, inkurajon nxënësit të mbajnë shënime, të mësojnë dhe të kuptojnë…
Më fund, mësuesi i lodhur dhe i stresuar, kupton se një grup nxënësish nuk kanë arritur të nxënë at që ka synuar dhe se ka ende shumë për të bërë,për të arritur objektivat e përcaktuara më parë.
Mësuesi ynë është një pedagog i vërtetë, një profesionist i shquar që e do profesionin e tij, që bën gjithmonë kërkime, përditëson njohuritë e tij dhe konsultohet rregullisht me kolegët e tij… Megjithatë, ai nuk arrin të kuptojnë një të metë që vazhdon, përkatësisht nxënësit që janë në gjendje të keqe dhe që zhyten në rrëmujë,që duken të pa interesuar.
Pa dyshim, mësuesi duhet të zotërojë universin e tij,të përshtatë përmbajtjen e tij, të përdorë të arriturat e neuroshkencëtarëve, të ketë një ide të qartë mbi pedagogjinë pozitive, mbi pedagogjinë e diferencuar, mbi pedagogjinë e projektit dhe kontratën, por nuk mjafton për të rregulluar mirë megjithatë performancën e grupit në klasë.
Mësuesi ynë duhet të kuptojë dhe ta njohë më mirë mjedisin familjar dhe problemet psikologjike që rrezikojnë suksesin e nxënësve.
Një nxënës që posa mbaron mësimi, largohet me shpejtësi nga klasa niset për në shtëpi dhe familje për të shijuar momente gëzimi, ndjeshmërie dhe paqeje shpirtërore në shoqërinë e anëtarëve të familjes. Nëse ky i fundit(nxënësi)jeton në një hapësirë tensioni, zhurme dhe dhune, do të ndikohet negativisht,shija i tij për dije do të zvogëlohet në mënyrë të pashmangshme.
Nxënës i keqtrajtuar nga bashkëmoshatarët i nënvlerësuar çdo ditë dhe rregullisht viktimë qortimesh dhe ngacmimesh… Kush nuk gjen një vesh të vëmendshëm, një zemër të butë dhe të kujdesshme për të qetësuar vuajtjet e tij, nuk do të mësojë shumë në klasë, edhe nëse ai ka një koeficient të lartë inteligjence.
Kemi punën më të bukur në botë, por edhe më të vështirën dhe më të dhimbshmin. Kjo punë e shenjët kërkon gjithmonë punë, kërkime, dëgjim, ndjeshmëri…për të gjetur zgjidhjet që nevojiten me mprehtësi për të arritur qëllimet e synuara,për t’u bërë qytetarë të përgjegjshëm dhe të angazhuar.
Ndaj mësuesi nuk është vetëm pedagog, ai është edhe psikolog dhe sociolog për të vepruar pozitivisht për motivimin, vetëbesimin, vetëvlerësimin, ankthin, fobinë e shkollës, ngacmimet në nivel shkolle…. Nëse një lidhje mungon zingjiri, lidhjet e tjera do të jenë të padobishme.
Trajnimi fillestar dhe i vazhdueshëm i mësuesve duhet të fokusohet në dy dimensione të ndërvarura, përkatësisht psikologjinë dhe sociologjinë, në mënyrë që të mund të ofrojnë arsim cilësor që do të depërtoj në zemrat dhe mendjet e nxënësve tanë. /Albanian Education
