Shpesh pritet nga nënat në marrëdhënie pune që të punojnë sikur të mos kenë fëmijë dhe t’i rrisin fëmijët sikur të mos punojnë. Ky standard i pamundur është në themel të pabarazive gjinore në vendin e punës, sipas dy studimeve të reja të Universitetit të Uashingtonit.
Punimet kërkimore tregojnë sesi oraret jo fleksibël dhe praktikat e njëanshme të punësimit, të kombinuara me normat kulturore gjinore, çojnë në diskriminim ndaj nënave dhe përjetësojnë pabarazitë ekzistuese gjinore në vendin e punës.
Diskriminimi në punësim: A mund të jenë nënat punëtore ideale?
Hulumtimet e mëparshme mbi diskriminimin e punëdhënësve ndaj nënave në procesin e punësimit janë fokusuar ekskluzivisht në gratë e arsimuara në kolegj në profesione profesionale dhe menaxheriale. Pak dihej nëse nënat më pak të arsimuara që operojnë në tregun e punës me paga të ulëta përjetojnë disavantazhe të ngjashme,shkruan pernenat.al.
Për të studiuar diskriminimin në tregun e punës, studiuesit kryen një eksperiment në terren në të cilin paraqitën 2210 aplikime fiktive për punë me paga të ulëta dhe profesionale/menaxheriale në gjashtë qytete të SHBA. Për çdo pozicion, u paraqitën dy aplikime të kualifikuara të ngjashme. Dallimi i vetëm ishte se një aplikacion përfshinte sinjale të mëmësisë, si puna vullnetare e Shoqatës së Mësuesve të Prindërve, ndërsa aplikacioni tjetër – gjithashtu për një kandidate femër – listonte punën vullnetare në një organizatë që nuk kishte lidhje me prindërimin.
Në të gjitha profesionet, normat e kthimit të telefonatave ishin dukshëm më të ulëta për nënat sesa për gratë pa fëmijë. Në punët e shërbimit me paga të ulëta, 26.7% e grave pa fëmijë morën një telefonatë në krahasim me 21.5% të nënave. Në mënyrë të ngjashme, 22.6% e aplikanteve gra pa fëmijë morën thirrje për poste profesionale dhe menaxheriale, krahasuar me 18.4% për nënat.
“Gjetjet tregojnë se diskriminimi nuk kufizohet tek gratë me diploma kolegji në profesione me kohë intensive. Në segmentet e tregut të punës, nënat duket se janë të pafavorizuara në mënyrë të ngjashme në fazën e punësimit”.
Mosfleksibiliteti i orareve, a po i detyron nënat të heqin dorë nga puna?
Probabiliteti i nënave për të punuar pas lindjes varej fuqishëm nga profesioni i tyre para lindjes. Në mesin e grave në profesione fleksibël – të përcaktuara si ato që ishin 1 devijim standard nën mesataren në mosfleksibilitetin në orët e punës profesionale – rreth 79.2% e grave vazhduan të punonin pas lindjes. Në të kundërt, vetëm 67.6% e grave në profesione jofleksibile – ato që ishin 1 devijim standard nën mesataren në mosfleksibilitetin në orët e punës profesionale – vazhduan të punojnë pas lindjes.
“Rezultatet ilustrojnë sesi vendimet individuale të punësimit kufizohen nga struktura e tregut të punës dhe normat e vazhdueshme kulturore gjinore në lidhje me të ushqyerit dhe kujdesin e fëmijëve”, shkruajnë autorët.
“Mosfleksibiliteti në orët e punës gjeneron konflikt punë-familje që përfundimisht i shtyn nënat për të lënë punën.”
Gjetjet janë të rëndësishme sepse edhe ndërprerjet e shkurtra të punës mund të rezultojnë në kosto të konsiderueshme afatgjata të pagave dhe karrierës dhe ta bëjnë të vështirë për nënat gjetjen e punësimit në të ardhmen.
